بسته تشویقی نوسازی بافت فرسوده به کاهش مخاطرات شهری می انجامد

غلامرضا کاظمیان مدرس دانشگاه، کارشناس مدیریت و برنامه ریزی شهری در خصوص ابلاغ بسته 19 بندی تشویقی نوسازی بافت های فرسوده، ویژگی ها و تأثیری که می تواند در روند نوسازی بافت های فرسوده و تأمین مسکن برای متقاضیان و ارتقای تاب آوری بافت های ناکارآمد داشته باشد، گفت: احیا، بازآفرینی و بهسازی بافت های موجود شهری نسبت به گسترش فیزیکی شهر و ساختار بافت های جدید شهری اولویت و منفعت بیشتری از تمامی جنبه ها دارد. این اولویت باید به گونه ای عملیاتی شود که این بافت ها بتوانند بعد از بازآفرینی به چرخه زندگی و معیشت شهری بازگردند و ارتقا پیدا کنند.

کارشناس مدیریت و برنامه ریزی شهری تصریح کرد: زمانی می توان ادعا کرد که بازآفرینی شهری به معنای واقعی حادث شده که بافت ها و ساکنان در چرخه حیات شهری قرار بگیرند و چرخه حیات متعارف را تجربه کنند.

عضو قطب بازآفرینی شهری ادامه داد: مسلماً بازآفرینی نسبت به گسترش فیزیکی شهر کار آسانی نیست برای اینکه نیازمند دقت و نگهداری است. در عین حال احیا، بازآفرینی و بهسازی بافت های موجود شهری کاملاً منطقی و به صرفه از نظر اقتصادی، اجتماعی و کالبدی است.

کاظمیان تاکید کرد: بازگشت به چرخه حیات و معیشت در بافت های ناکارآمد شهری زمانی اتفاق می افتد که تمامی ذی نفعان این بافت ها نسبت به سیاست های تشویقی نوسازی، توان و تمایل عملی کردن را داشته باشند. بدین معنا مالکان اراضی، افرادی که در بافت های ناکارآمد زندگی می کنند، سازندگان و نهادهای مدیریت شهری در سطوح مختلف شهری همه باید نسبت به این موضوع اتفاق نظر، تمایل و توان اجرا داشته باشند. بنابراین انتظار است تا ضوابط و آئین نامه های تشویقی کالبدی متضمن نوسازی در چارچوب توان و تمایل ساکنان، سازندگان و سطوح مختلف شهری اتفاق بیفتد. با مجموعه این شرایط و توان و تمایل ساکنان و سازندگان می توان امیدوار بود که این رویداد محقق شود.

وی در پاسخ به این پرسش که برخی از واحدهای فرسوده در مناطقی از شهرها واقع شده اند که عملاً به عنوان بافت فرسوده شهری تلقی نمی شوند اجرای ضوابط نوسازی در این مناطق به چه نحوی است؟، گفت: برای هر شهری و محدوده ای باید ضوابط و استانداردهای اختصاصی متناسب با شرایط همان مناطق تدوین و اجرا شود. در غیر این صورت استفاده از استانداردهای وارداتی و استانداردهای خودساخته حتماً منجر به شکست برنامه خواهد شد. بنابراین ضوابط به گونه ای تنظیم شده است که متناسب با داشته ها، نیازها و خواسته های هر محله و هر منطقه و هر شهری است و این استانداردها باید با شرایط هر محله و شهری متناسب باشد.

کاظمیان با تاکید بر اینکه اینکه در هر شهر، محدوده و محله ای توان مردم برای نوسازی متفاوت است افزود: استانداردها باید به گونه ای تغییر پیدا کند تا بین رابطه و ضابطه تعادل ایجاد شود. بنابراین حدنصاب تفکیک و حداقل زیربنای مسکونی باید برای تمامی محلات و مناطق از استانداردهای معقول تبعیت کند. زیرا در غیر این صورت از واقعیت عقب خواهیم افتاد و روز به روز شکاف بین ضوابط و بست های سیاستی و آنچه که در شهر است بیشتر خواهد شد.

کارشناس مدیریت و برنامه ریزی شهری تصریح کرد: ضوابط به گونه ای تدوین شده است تا جلوی مخاطرات طبیعی از جمله زلزله و خطرات آن گرفته شود و آثار آن به حداقل کاهش پیدا کند.

وی یادآور شد: در سال 1400 دستورالعمل تشخیص بافت های مختلف ارائه و سعی شد تا ویژگی های مختلف حدنصاب شهری در آن دیده شود.