عضو هیات رئیسه کمیسیون عمران مجلس با اشاره به لزوم استفاده از ظرفیت تولید مسکن در بخش بافتهای فرسوده گفت: دولت با بستههای تشویقی، حمایتی و مشوقهای مالی-تسهیلاتی شرایطی را فراهم کند تا مالکان واحدهای مسکونی واقع در بافتهای فرسوده به نوسازی ترغیب شوند.
زمان مطالعه 2 دقیقه
آرا شاوردیان در رابطه با لزوم استفاده از ظرفیت بافت های فرسوده کلانشهر ها برای ساخت واحدهای طرح نهضت ملی مسکن، گفت: در حال حاضر برای شهروندان تهرانی در سامانه طرح نهضت ملی مسکن، شهرهای شهر های جدید پرند، هشتگرد، ایوانکی، پاکدشت و رباط کریم امکان ثبت نام است که البته فاصله بسیار زیادی با مرکز شهر تهران دارد و تردد افرادی که محل کارشان در مرکز پایتخت است را با مشکل جدی مواجه می کند.
وی ادامه داد: البته به دلیل محدودیت زمین در شهرهای نزدیک تهران امکان جانمایی زمین برای طرح نهضت ملی مسکن وجود نداشت اما آن چیزی که باید مورد توجه قرار بگیرد، وجود 4905 هکتار بافت فرسوده و ناکارآمد در پایتخت است که در هیچ یک از طرح های مسکن سازی حمایتی نظیر مسکن مهر و طرح اقدام ملی مسکن مورد توجه جدی قرار نگرفته این در حالی است که نوسازی بافت فرسوده ظرفیت بزرگی برای رفع مشکل مسکن پایتخت نشینان است.
این نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی با اشاره به لزوم استفاده از ظرفیت تولید مسکن در بافت های فرسوده و سکونتگاه های غیر رسمی اظهار کرد: با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از بافت های فرسوده در شهرها تحت تملک مردم قرار داشته و تعداد اندکی از آنها در اختیار دولت است؛ دولت باید با بسته های تشویقی، حمایتی و مشوق های مالی-تسهیلاتی شرایطی را فراهم کند تا مالکان واحدهای مسکونی واقع در بافت های فرسوده به نوسازی ترغیب شوند.
عضو هیئت رئیسه کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: بخشی از مناطق مسکونی حاشیه شهرها که به سکونت گاه های غیر رسمی اتباع بیگانه و مهاجران تبدیل شده فاقد سند رسمی است لذا ابتدا باید با کمک شهرداری ها در محلات حاشیه نشین، واحدها سندار شده و سپس نسبت به احیای و نوسازی آنها اقدامات لازم صورت بگیرد.
شاوردیان اضافه کرد: از طرفی بخشی از زمین ها و املاک و کارخانه های قدیمی نیز در محدوده بافت های فرسوده کاملا رها شده که باید هرچه سریع تر تعیین تکلیف شده و به چرخه تولید مسکن بازگردند. با توجه به اینکه توسعه خدمات شهری مانند احداث ایستگاه مترو، بی آر تی در طول زمان موجب افزایش ارزش املاک رها شده و نگهداشت چنین املاکی نیز ریسک و ضرری برای مالکان به همراه ندارد، در نتیجه اقدام جدی برای بازسازی و استفاده از ظرفیت مذکور صورت نمی گیرد لذا باید با تدوین طرح های تشویقی یا تنبیهی و اخذ مالیات از آنها، مالکان برای نوسازی و عرضه واحدها به بازار ترغیب شوند.
اراضی و املاک رها شده و ناکارآمدشهری با تدبیر دستگاههای اجرایی به چرخه تولید مسکن بازار بازگردد